In december 2021 streken elf kunstenaars neer in tien Zoetermeerse wijken, met de bedoeling het thema eenzaamheid te bevrijden uit de kooi van het stilzwijgen en er samen met bewoners over van gedachten te wisselen. Ze zetten daarvoor de meest uiteenlopende strategieën en middelen in: fotografie, slaapliedjes, een Facebookgroep, een ijsbeer, een beeld, een aanplakzuil vol tekeningen, een koor, verfsporen, een brief van Anna Blaman, gedichten en verhalen. Lees hier over hun verbazingwekkende ervaringen.
Dit project is tot stand gekomen in samenwerking met Voor Eenzaamheid en mede mogelijk gemaakt door Zoetermeer tegen eenzaamheid.
Buytenwegh
Alleen in Zoetermeer
Hoe is het om alleen te zijn, waar kijk je naar, waar ga je heen? Een tijdelijk verfspoor legt verslag van de routes die wijkbewoners afleggen. Aan het eind van de dag zijn er zeker zichtbare routes die elkaar mogelijk kruisen. Was er een ontmoeting mogelijk geweest? Wat zouden de mensen tegen elkaar gezegd hebben?…
De Leyens
IJsbeer zoekt een thuis
De IJsbeer kwam uit de Noordpool. Door omstandigheden moest hij naar Nederland vluchten en heeft toen bij een Nederlands gezin in gewoond. Het integreren in dat gezin lukte niet, het klikte niet, de manieren van leven van de beer verschilden te veel voor het gezin. Hij voelde zich alleen, miste zijn thuis en stond toen dus op straat. Maar nu heeft de IJsbeer een plan, vol goede moed gaat hij zijn eigen thuis bouwen.
En dat doet hij op zijn hele eigen manier!
Palenstein
Liederen zingen over eenzaamheid en verbinding!
Onder leiding van zangpedagoge Sandra van den Brand is een projectkoor opgericht. Samen schreven zij een Palenstein-lied en zongen liederen over eenzaamheid voor o.a. bewoners van de Morgenster.
Meerzicht
Ben ik eenzaam? Ben jij eenzaam?
Met deze onbescheiden vraag is fotografe Ellen met bewoners uit Meerzicht in gesprek gegaan. Hoe ziet eenzaamheid eruit voor hen? Is het mogelijk om dit gesprek vast te leggen in een foto? Met de verzameling aan beelden wil zij eenzaamheid een ‘’gezicht’’ geven.
Seghwaert
Spoken word op zijn kwetsbaarst
Korte persoonlijke verhaaltjes en gedichten waren voor Zanyar de opstap naar een persoonlijk gesprek met het publiek over het thema Eenzaamheid.
Kunstenaar: Zanyar Aziz
Noordhove
Ontwerp mee
Voor het project heeft Wouter een schetsontwerp gemaakt voor een fictief kunstwerk in het Aldo van Eyckpark. Hij nodigde wijkbewoners uit hierop te reageren. De reacties logen er niet om. Wouter koos namelijk voor een Dixi; in zijn ogen het meest eenzame object wat er bestaat…
Rokkeveen
Kinderliedjes vangen
Sofie en Jetske trokken met INBLIK Radio door Rokkeveen om slaapliedjes te verzamelen. Ze spraken met bewoners over deze bijzondere herinneringen aan geborgenheid en momenten voor het slapengaan. Hun verhalen zijn te beluisteren in een podcast aflevering waarin ook de wijk Rokkeveen een eigen slaaplied krijgt. De podcast ‘Slaapliedjes safari’ is hier terug te vinden via Spotify.
Kunstenaars: Sofie Hollander en Jetske van Dorp
Oosterheem
Het uitdijende heelal van Oosterheem
Stel: je zit in je kleine kamer voor een groot scherm via Netflix naar Startrek te kijken. Is je wereld nu kleiner of groter geworden? Je kijkt door het raam. Je ziet de lichten achter de gordijnen van de overburen en op een heldere nacht wat sterren. Een vrouw laat haar hond uit. Aan de andere kant van het huis, je woont tenslotte in Oosterheem, strekt misschien de polder zich uit. Het wordt er nooit helemaal donker. Waarmee voel je je verbonden: de ster, de overburen, de vrouw, het hondje, de mist over het landschap?
Voor dit onderzoek ging Karin met bewoners van de wijk in gesprek. De gesprekken gingen over dichtbij en veraf, over echt en illusie, over nare gevoelens en gevoelens van overweldigende schoonheid die de wijk Oosterheem kan oproepen.
Driemanspolder
Schrijf alsof niemand luistert / Write like nobody is listening
Een mensachtig figuur zit op een bankje, ter hoogte van waar het oor zich zou kunnen bevinden zit een gleuf met een hendel waar je een brief in kan doen. De brief wordt direct vernietigd door hem in de oorgleuf te draaien.
Met het sculptuur speelt Emmie met het idee van de aanwezigheid en afwezigheid van andere mensen en dus ook het gevoel van eenzaamheid dat soms prettig en soms verdrietig kan zijn.
Dorp
Brieven aan Anna – over eenzaamheid, anders-zijn, vriendschap en vertrouwen
Anna Blaman (1905-1960), een Rotterdamse schrijfster die openlijk lesbisch was, deed met haar romans veel stof opwaaien. Een belangrijk thema waar Blaman zich mee bezig hield was eenzaamheid, en de vraag of we een ander werkelijk kunnen kennen.
Tijdens een workshop las Katinka ter plekke enkele fragmenten uit Anna Blamans werk en haar brievencorrespondenties , en besprak zij eenzaamheid, anders-zijn, vriendschap en vertrouwen. Ook nodigde ze 50 wijkbewoners uit om een antwoord te schrijven op een fictieve brief van Anna Blaman.
